Problem z zajściem w ciążę jest dla wielu par niezwykle trudnym doświadczeniem. Bezskuteczne staranie się o dziecko może wywołać poczucie frustracji, stworzyć pod względem emocjonalnym nową sytuację, z która nie zawsze dana osoba będzie sobie w stanie poradzić. W procesie leczenia niepłodności przeżywamy różne dylematy dotyczące systemu wartości, sfer prywatnych i intymnych oraz moralnych. Wiele czynników oddziałuje na nas w jednym czasie, dlatego też jest to okres wymagający często wsparcia psychologicznego.
Przyczyny bezpłodności
U kobiet najczęstszą przyczyną BEZPŁODNOŚCI są niedrożne jajowody, endometrioza, brak owulacji lub wada jajnika oraz mięśniaki macicy, czy też inne poważne choroby przeżyte wcześniej. Niektóre kobiety wytwarzają przeciwciała na plemniki partnera i stają się na nie uczulone. Bezpłodność powoduje również przenoszona drogą płciową bakteria z gatunku Chlamydia. Jednym z biologicznych powodów bezpłodności jest pamięć rodowa o śmierci dzieci w rodzinie.
Główną rolą psychologa w leczeniu niepłodności jest:
- wsparcie i pomoc poprzez naukę radzenia sobie z fizycznymi i emocjonalnymi aspektami procesu leczenia niepłodności oraz wzajemnymi reakcjami naszych partnerów,
- wspólne przyjrzenie się psychicznym podłożom niepłodności, które często są nieświadome i mogą powodować blokadę na poziomie fizjologicznym,
- pomoc, w rozpoznaniu własnych możliwości i potrzeb,
- pomoc w przejściu przez kolejne etapy niepłodności, próba akceptacji diagnoz,
- stworzenie własnych zasobów radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych,
- nauka niwelowania stresu, niepokoju, irytacji, smutku czy też zażenowania zaistniałą sytuacją,
- pomoc w podejmowaniu wspólnych ważnych decyzji,
- zrozumienie i poznanie własnej sytuacji emocjonalnej,
- nauka radzenia sobie z bólem, napięciem, stratą,
- dodanie otuchy, nadziei, zrozumienia podczas całego programu leczenia.