Zespół przewlekłego zmęczenia

Zespół przewlekłego zmęczenia

 

 

Zespół przewlekłego zmęczenia wg Psychobiologii i w ujęciu konwencjonalnym

Zespół przewlekłego zmęczenia jest nazwą zaburzenia charakteryzującego się występowaniem wycieńczającego zmęczenia oraz innych towarzyszących mu dolegliwości. Osoba z zespołem przewlekłego zmęczenia czuje się całkowicie wypalona. Nawet codzienne czynności, takie jak ubranie, jedzenie czy praca wywołują u niej niezwykle silne poczucie zmęczenia. Co istotne zmęczenie nie ustępuje nawet pod wpływem snu lub wypoczynku. Osoby z zespołem przewlekłego zmęczenia jednego dnia mogą się czuć dobrze, a następnego nie mogą wstać z łóżka.

 

Objawy przewlekłego zmęczenia :

– może pojawić się ból mięśni,
– poczucie przytłoczenia,
– problemy z koncentracją,
– słaba pamięć,
– bezsenność,
– problemy z porannym wstawaniem,
– chęć na słone pokarmy,
– zmniejszona zdolność radzenia sobie ze stresem,
– łagodne stany depresyjne,
ograniczona zdolność podejmowania decyzji,
– poczucie, że codzienne czynności wymagają więcej wysiłku,
zmęczenie mimo wystarczającej ilości snu, które może pojawiać się i znikać.

Organem, na który należałoby w tym przypadku wpłynąć są nadnercza. Nadnercza określane są gruczołami stresu, gdyż produkują różne hormony, a najważniejszym wśród nich jest kortyzol. Kortyzol wpływa na większość procesów przemiany materii w organizmie (pomaga między innymi regulować poziom cukru we krwi i ilość tkanki tłuszczowej), chroni organizm przed infekcjami, jak również pomaga przystosować się do stresu.

Stres ogólnie definiowany jest jako każdy bodziec, który zaburza równowagę wewnętrzną organizmu, czyli jego homeostazę. W proces samej regulacji stresu zaangażowane będą szczególnie hormony stresu znane jako glukokortykoidy, a przede wszystkim kortyzol. Zatem prawidłowa regulacja poziomu kortyzolu będzie konieczna do przeżycia. Jeśli kortyzolu będzie zbyt mało lub zbyt dużo, będzie mogło to spowodować poważne szkody. Zatem zdrowa reakcja na stres to szybki wzrost poziomu kortyzolu, a następnie jego szybki spadek wraz z zakończeniem stresującego zdarzenia. Jednak okazuje się, że gdy organizm jest pod wpływem skondensowanego stresu, obciążenie kortyzolem wzrasta.

W najprostszym tłumaczeniu, w sytuacji gdy pojawia się bezpośrednie źródło stresu takie jak: fizyczne przeciążenie, gorąco, zimno, psychiczne napięcie…. organizm poprzez współczulny układ nerwowy wchodzi w tryb walki lub ucieczki. W ramach tej reakcji nadnercza uwalniają kortyzol, a organizm przechodzi ze stanu relaksu w stan walki o przetrwanie.

W przypadku stresu chronicznego, czyli ciągłego występowania stresujących sytuacji następuje osłabienie sił fizycznych, silne zmęczenie, słaba wydajność, brak siły… Dochodzi do zmniejszonej produkcji i uwalniania kortyzolu, z tego powodu osoba jest bardziej zestresowana i jednocześnie zmęczona.

 

Co w tej sytuacji wyraźnie poprawi Twoje samopoczucie?

– odpoczynek
– sen
– przebywanie na łonie natury
– spacer
– masaż
– czytanie
– dowolny relaks
– medytacja
– joga

 

Jak zespół przewlekłego zmęczenia widzi Psychobiologia?

Z punktu widzenia Psychobiologii wynika on z połączenia 5 różnych konfliktów:

  • „Konflikt kierunku”  (kora nadnerczy), czyli np. „Dokąd zmierzam?”, „Czy  droga, którą podążam na pewno jest właściwa?” itd., “Jak wybrać właściwy kierunek? Zgubienie drogi” – zejście z drogi, wejście na niewłaściwą drogę… Poczucie oddalenia od „stada” (rodziny, przyjaciół, organizacji itp.). Mówi się o tzw. „konflikcie owcy”, gdzie z biologicznego punktu widzenia owca postrzegana jest jako „słabe zwierzę”, „zwierzę bez ochrony”, gdyż jej jedyną ochroną było stado (rodzina)… Kiedy owca z różnych przyczyn odłączała się od stada, a następnie próbowała odnaleźć swoją drogę to często okazywało się, że było to niemożliwe. W fazie aktywnej konfliktu ilość wydzielanego kortyzolu obniżała się na tyle, że doprowadzała owcę do takiej słabości, że ta nie była w stanie się przemieszczać
  • „Konflikt obniżenia wartości”  Dawać z siebie wszystko”, „Nie popełniać błędów” „Błąd, który wywołał ogromny stres”
  • „Konflikt przemieszczenia (ukryty), czyli coś czego nie widzimy. Może być związany z pochyłością, nachyleniem np. „stroma droga”, „dziura, do której wpadamy”, „sytuacja, w której tracimy przysłowiowy grunt pod nogami”.
  • „Konflikt bezsilności (miopatia). Chodzi tu o bezsilność w momencie działania. Przy zbyt dużej ilości stresu w tym przypadku mózg wyłącza mięśnie, po to by nic nie robić, „jeżeli coś zrobię, to zginę”.
  • „Konflikt związany z płynami lub walką o przetrwanie”  (nerki). „Walka o życie jest zbyt trudna”, „Wszystko leci w dół, pada, wali się”.

 

Ludzki mózg nie może zaprogramować 5 poważnych chorób naraz, więc dokonuje syntezy, której rezultatem jest chroniczne zmęczenie. Taki stan pojawi się jedynie w przypadku, gdy tych 5 konfliktów dotyczy jednej sytuacji lub wydarzenia.

Zespół ten nie jest nowym problemem, gdyż osoby  doświadczające powyższego schorzenia  mogły mieć wcześniej rozpoznane bądź nie zaburzenia takie jak: zespół nadwrażliwości na liczne substancje chemiczne, przewlekła drożdżyca, przewlekła mononukleoza (która może być wynikiem silnego stresu), przewlekłe zakażenie wirusem Epsteina-Barr czy też zespół zmęczenia po infekcji wirusowej. Według najnowszych doniesień zespół przewlekłego zmęczenia występuje dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Często towarzyszą mu umiarkowane zaburzenia immunologiczne oraz skupienie uwagi na dolegliwościach somatycznych i/lub depresja.

Niełatwo go zdiagnozować, ponieważ nie ma testów laboratoryjnych, które można by było wykonać, a większość objawów może stanowić objaw innej choroby lub leczenia.

Osoby z zespołem przewlekłego zmęczenia jednego dnia mogą czuć się dobrze, a następnego nie mogą wstać z łóżka.

Jeżeli artykuł Ci się spodobał to proszę daj mi znać. Twoja opinia jest dla mnie bardzo ważna. Dziękuję, że czytasz a jeżeli masz ochotę to udostępnij.

 

O mnie

Nazywam się Katarzyna Jedlińska i pragnę zapewnić cię o tym, że moim życiowym powołaniem jest dbanie o zdrowie zarówno swoje, jak i innych. Kiedy żadna z metod medycyny konwencjonalnej nie przynosi ulgi, ja poszukuję rozwiązań. W skutecznej praktyce jaką prowadzę pomagam odnaleźć przyczynę choroby, po to byś mogła z SUKCESEM WRÓCIĆ do ZDROWIA.
error: Content is protected !!